Kelime oyununun 5.’si olan haftanın kelimelerini Bonheur seçmiş.
Kelimeler: Kedi, film, keman, hasret, ağaç
Yıllar sonra tozlanmış raflarının arasından bakan keman’ına elleri gidiyordu ama yok. O cesareti kendinde henüz bulamıyordu Antonya. Her odadan geçtiğinde, sanki varmış gibi gözleriyle Antonya’ya bakıp onu utandırmaya çalışıyor gibiydi. Antonya’da oralı değilmiş gibi, yandan bakarak kontrol edip korkularıyla birlikte odadan kaçıyordu. Aslında bu onun için rutin olmuştu. Kaçmak. Antonya’ya göre kaçmanın anlamı dünyanın en ağır yüküydü. Bu öyle bir yükki, omuzları artık hep çökük geziyordu. Ah Antonya seni anlayan insanların varlığına o kadar ihtiyacın var ki, ellerim uzanamıyor sana. Seni bu halde görmek beni kahrediyor. Antonya’nın yanında sadece kedisi var. Milyonların tanıdığı, aşık olduğu, hayran duyulan adamın artık yanında sadece kedisi var. Kediyi de görseniz, kendini sevdirmez ama asla da Antonya’yı terketmez.
Antonya şehirden uzak bir kasabada müstakil bir evde yaşıyor. Evin yakınlarında orman var. Her sabah 06.00’da kalkar elini yüzünü yıkar ve kendini ormana atardı. Bunu genelde sonbaharda yapardı. Ağaçların yaprak dökmesini kendine benzetirdi. Ne acı, ağaçlar bir bütünken, Antonya yapayalnızdı. Yapayalnız olmak sorun değil de, milyonların sevgisini paylaşamayan biri olup yalnız kalmak onu derinden etkiliyordu. Sığındığı tek şey kedisi ve ormanda aldığı nefesleriydi. Hayatında sadece iç sesiyle konuşabiliyordu. Sesi nasıldı kendi bile hatırlamıyordu. Günler birbirinin aynısı devam ediyordu. Ta ki o güne kadar... Antonya keman ustasıydı, keman denilince akıllara ilk Antonya gelirdi. Genç kızların hayallerini süsleyecek kadar yakışıklı, zeki biriydi. Yalnız ölmek Antonya’ya hiç yakışmazdı. Ama oldu. Antonya kalp krizinden ölmüş diye geçti ama literatürde kederden ölmüş diye geçmez. Şimdiyse hasret ile anılıyor. Öldükten sonra önemi tekrardan hatırlanmıştı. Tıpkı bir şairin öldükten sonra şair ilan edilmesi gibi. Boş ve anlamsız. Tüccarlar, duygu sömürerek yapacakları işi biliyordu. Hemen Antonya’nın hayat öyküsünü film yapma derdine düştüler. Yaa, genç Antonya! Hiç düşünür müydün böyle bir ölüm ile sonu! Hayatın güzel olup olmadığını bittiğinde anlarsın özetini bıraktın bana. Umarım şimdi yalnız değilsindir. Güle güle Antonya!
40 yorum:
oyyyyy, keman, müzik, orman, yalnızlık, ölüm, hayatın özeti. çok iyiydi vallahi ya. anlamlı da duygulu da. teşekkürler yaa valla iyi geldi bu :) antonya da güzel isim :) çok mükemmelis olmuuuuş :)
Evet tıbbi literatürde, resmi belgelerde kederden öldü denmiyor, biraz hafif mi kalıyor acaba ölüm sebebi olarak, oysa yeterince önemli bir gerekçe. Hatta en önemli gerekçelere biri. Çok güzeldi yüreğine sağlık 👏👏🎈🤚
Yalnızlık.
Insanı kahreden bir unsur olabiliyor çoğu zaman.
Yazık olmuş Antonyaya.
:)
Kaleminize sağlık.
Öldükten sonra bilinen değer, çiçek solduktan sonra sulamanın bir anlamı olmadığı gerçeğiyle eş değer. Çok güzel bir yazıydı :)
Andromeda gibi bende ters köşe oldum :)
Sanırım bu haftanın en ortak duygusu özlem, büyük çoğunlığun yazısının içeriği böyle.
Oleyy sevmene çok sevindimmmm🌸
Teşekkür ederimm🌸🌸
Aslında ters köşe yapmayı planlıyordum, bu sefer olmadı dedim ama farklı bir açıdan yapmışım öyleyse :))
Ah maalesef... teşekkür ederimm
Evet kesinlikle öyle... teşekkür ederimm🌸
İstemeden ters köşe yapmış olmakk :) evett ortak bir alanda toplanmisizz🌸
Büyük sanatçılara vefa duyulmaması ne kötü. Şu an bile duyuyoruz televizyonda yaşlanınca bir dayanağı, arayan soranı olmayan sanatçıları. Çok dokunaklı bir hikaye olmuş. Kaleminize sağlık. :)
İlk paragrafı anlamakta zorlandım. "Her odadan geçtiğinde, sanki varmış gibi gözleriyle Antonya’ya bakıp onu utandırmaya çalışıyor gibiydi." Bu cümlede özne kim?
Bir de gözleriyle bakmak bana garip geldi. Çünkü sadece gözlerimizle bakarız:)
Konu güzel, dediğim gibi sanki yazının başı biraz karışık. Elinize sağlık:)
Ozne keman. Antonya o kadar korkuyor ki bir dusman gibi kisilestiriyor gozunde. Tesekkur ederim elestriler cok kiymetli🌸
Aynen oyle... cok tesekkur ederimm🌸
Aslinda ben de oyle bitirmeyi dusunuyordum ama ilerledikce kendi sekil vermeye basladi ben de engel olmadimm cok tesekkur ederimm🌸
Harika👏🏻👏🏻👏🏻 Başarılar dilerim
Teşekkür ederiim🌸
Güzel bir hikaye çıkarmışsınız. Ahh Antonya ahh!
Öldükten sonra değer biçme olaylarını ne de güzel anlatmışsınız 5 kelimemizle.. Tebrikler, Sevgiler :)
sanatçıların yaşadığı dramatik sonu çok güzel yansıtmışsın:)
Başlangıçta Antonya'yı kadın sanmıştım:)) Güzel hikaye elinize sağlık:)
"Kederden ölmüş" ama kayıtlara başka sebeplerle öldüğü yazılmış binlerce insandan biri olmalı Antonya. Ah bu resmî kayıtların soğuk yüzü. İnsan sıcaklığı taşımayan...
Kaleminizesağlık .
Çok teşekkür ederim🌸
Çok teşekkür ederimm🌸
Çok teşekkür ederimm🌸
Yorumunuz için teşekkür ederiim🌸
Ne güzel tarif etmişsiniz... çok teşekkür ederim🌸
Antonyanın genç yaşta kalp krizi geçirerek ölmesi trajik bir durum..Tek başına yaşaması da öyle,ormanda kedisiyle birlikte tek başına..:( Elinize sağlık..😊
Bu etkinlik ne hoşmuş, aynı kelimelerden oluşan başka başka hikayeler okumak... Güzel bir hikayeydi. Mutlu yıllar diliyorum :))
Yasliyken oluyor :) cok tesekkur ederimm🌸
Kesinlikle cok eglenceli de, tesekkur ederim. Mutlu yillarrrr🌸🌸
Hayatı çok güzel özetlemişsin hikayeye de bayıldım aynı zamanda
heey bu hafta momentos un kelimeleri ile yazcaz, sen de gelecek haftanın kelimelerini verceeen :)
Eveet aklımdaa:)
Çok teşekkür ederiimm🌸
Beş anahtar kelimeden ilginç bir hikaye derlemeyi başardınız. Tebrikler!.
Endonezya'dan selamlar.
Cok sevdindim! Tesekkur ederim🌸🌸
ah antonya nasıl böyle milyonların sevgilisiyken bu denli yapayalnız kalmış çok hüzünlü. anlatımını sevdim dramatik ama su gibi akıyor :)
Çokk teşekkür ederiim🌸
Yorum Gönder